Plomby uzupełniają ubytki w zębach, powstałe na skutek próchnicy lub ukruszenia. Czasem pełnią funkcje kosmetyczne, ale często też chronią odsłonięte tkanki przed zakażeniem. Istnieją różne rodzaje plomb, różniące się materiałem wykonania, przeznaczeniem i ceną.
Plomby amalgamatowe
Plomby amalgamatowe wytwarza się ze stopu cyny, cynku, miedzi, srebra i rtęci. Są bardzo trwałe i mogą bez większych problemów utrzymywać się nawet przez dwadzieścia lat. Ich zaletą jest też niska cena, ze względu na refundację NFZ. Mają ciemnoszary kolor, przez co popularnie nazywa się je plombami czarnymi lub szarymi.
Amalgamat trzyma się zęba za pomocą sił fizycznych i pomaga odbudować go, szeroko opracowując ubytek. Plomb tego typu używa się, gdy utrzymanie suchego pola zabiegowego jest utrudnione. Dzieje się tak, gdy u pacjenta występuje krwotok z dziąseł w czasie leczenia, lub gdy wydziela on dużo śliny. Często też amalgamatem łata się ubytki na stycznej lub żującej części zęba.
Jednym z minusów plomb amalgamatowych jest estetyka. Jak wspominaliśmy, mają one ciemnoszary kolor, przez co rzadko kładzie się je na przednim odcinku łuków zębowych. Czasem zdarza się też, że doprowadzają do przebarwień tkanki miękkiej. Ponadto, gdy wypełnień tego typu jest w jamie ustnej więcej niż 7, mogą wytworzyć ogniwa galwaniczne, czyli prąd.
Szukasz stomatologa w Krakowie? Wejdź na http://www.dentalesthetic.pl/ – stomatologia estetyczna Kraków – i zapisz się na wizytę.
Plomby kompozytowe
Nazywane popularnie białymi plombami, mają strukturę podobną do tkanek zębów. Trzeba za nie zapłacić, gdyż nie podlegają refundacji NFZ. Dzielą się na plomby chemoutwardzalne i światłoutwardzalne. Te drugie są najdroższymi ze wszystkich konwencjonalnych typów wypełnień, jakie stosuje się w stomatologii zachowawczej. Mają jednak szereg zalet.
Białe plomby są odporne na zgniatanie i można odbudować z nich zęby po oszlifowaniu pod korony protetyczne. Mają też świetną adhezję do szkliwa, co oznacza, że mocno „przyklejają” się do zębów. Ponadto występują w różnych kolorach, co pozwala dopasować je do barwy uzębienia pacjenta, aby jak najdokładniej się z nim komponowały.
Jedną z nielicznych wad plomb kompozytowych jest skurcz materiału, do którego dochodzi podczas polimeryzacji lampą. Wywołuje on mikroprzeciek ułatwiający przedostawanie się drobnoustrojów. Na szczęście jednak w dzisiejszych czasach można go mocno zminimalizować. Większość lekarzy nakłada obecnie plomby światłoutwardzalne, które są trwalsze od chemoutwardzalnych. Zazwyczaj utrzymują się bez uszczerbku przez około 5 lat.
Plomby porcelanowe i wkłady koronowe
Plomby porcelanowe są w znacznym stopniu zbliżone do wkładów koronowych. Używa się ich do wypełniania dużych ubytków. Wkłady mogą być wykonane z metalu, kompozytu lub materiału ceramicznego. Występują one w trzech odmianach: inlay, onlay i overlay. Z kolei plomby porcelanowe, zgodnie z nazwą wykonane są z wysokiej jakości porcelany. Odznaczają się perfekcyjną odpornością na działania czynników zewnętrznych.
Są bardzo trwałe i pozwalają niemal idealnie odtworzyć kształt zębów. Nakładane są zazwyczaj po leczeniu kanałowym, ale często też stosuje się je na zębach z zaburzonym zwarciem. Leczenie wkładkami koronowymi jest zabiegiem protetycznym, czyli przywracającym zębom właściwe warunki okluzyjne.